Column: Alles went
EEN EIGEN KIJK OP
Alles went
Het is alweer een paar maanden geleden, maar in de herfstvakantie was ik de pineut: corona. Uiteraard ben ik met vriend en kinderen direct in quarantaine gegaan. Het viel gelukkig reuze mee, zowel de corona als de quarantaine. Vriend, zoon en dochter hebben het niet gekregen. En ikzelf was eigenlijk niet ziek. Ik heb alleen ruim drie weken geen smaak gehad en dat is echt een hele rare gewaarwording!
Nu de 2e golf over zijn hoogtepunt heen is, merk ik wel dat alles langzamerhand went. In maart 2020 was ik nog heel bezorgd over hoe we ons werk moesten gaan omvormen, en of er überhaupt nog wel werk zou zijn. Nu merk je dat alles weer als een geoliede machine loopt en we helemaal op de nieuwe realiteit zijn ingesteld. Hoewel, helemaal…
Voor mij persoonlijk is het nog steeds een beetje schipperen: mijn bedrijf staat op nummer één, maar mijn kinderen óók. Dan ben ik er best trots op dat ik toch genoeg tijd vind (en krijg van mijn twee fantastische medewerkers – dank dames!) om mijn dyslectische zoon extra te helpen. En te merken dat hij door deze 1-op-1 aandacht ontzettend vooruit is gegaan met lezen, taal en spelling. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik af en toe een telefoontje beantwoord heb met: “Mag ik je vanmiddag even terugbellen? Ik ben nu juf.”
Verbazingwekkend wat een aanpassingsvermogen die kinderen trouwens hebben. Online les via de laptop? Geen probleem. Even niet met veel vriendjes tegelijk kunnen spelen? Ook geen probleem, dan spelen we wel met elkaar. Vaak je handen wassen en niezen in je elleboog? Natuurlijk mam, maar dat moet jij ook doen hoor!
De kinderen passen veranderingen gewoon in, daar denken ze bijna niet bij na. Ze nemen het leven zoals het komt en zijn in no-time gewend aan de nieuwe realiteit. Nu ik nog…
Alles went
Het is alweer een paar maanden geleden, maar in de herfstvakantie was ik de pineut: corona. Uiteraard ben ik met vriend en kinderen direct in quarantaine gegaan. Het viel gelukkig reuze mee, zowel de corona als de quarantaine. Vriend, zoon en dochter hebben het niet gekregen. En ikzelf was eigenlijk niet ziek. Ik heb alleen ruim drie weken geen smaak gehad en dat is echt een hele rare gewaarwording!
Nu de 2e golf over zijn hoogtepunt heen is, merk ik wel dat alles langzamerhand went. In maart 2020 was ik nog heel bezorgd over hoe we ons werk moesten gaan omvormen, en of er überhaupt nog wel werk zou zijn. Nu merk je dat alles weer als een geoliede machine loopt en we helemaal op de nieuwe realiteit zijn ingesteld. Hoewel, helemaal…
Voor mij persoonlijk is het nog steeds een beetje schipperen: mijn bedrijf staat op nummer één, maar mijn kinderen óók. Dan ben ik er best trots op dat ik toch genoeg tijd vind (en krijg van mijn twee fantastische medewerkers – dank dames!) om mijn dyslectische zoon extra te helpen. En te merken dat hij door deze 1-op-1 aandacht ontzettend vooruit is gegaan met lezen, taal en spelling. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik af en toe een telefoontje beantwoord heb met: “Mag ik je vanmiddag even terugbellen? Ik ben nu juf.”
Verbazingwekkend wat een aanpassingsvermogen die kinderen trouwens hebben. Online les via de laptop? Geen probleem. Even niet met veel vriendjes tegelijk kunnen spelen? Ook geen probleem, dan spelen we wel met elkaar. Vaak je handen wassen en niezen in je elleboog? Natuurlijk mam, maar dat moet jij ook doen hoor!
De kinderen passen veranderingen gewoon in, daar denken ze bijna niet bij na. Ze nemen het leven zoals het komt en zijn in no-time gewend aan de nieuwe realiteit. Nu ik nog…
Slingerland Makelaardij b.v.
Raadhuisweg 27
2811 HT Reeuwijk